
Deze foto werd genomen bij een konijnenfarm met het ‘Beter Leven’ keurmerk. Foto: Ongehoord
Draadgazen kooien
Konijnen in het wild bewonen uitgebreide burchten met complexe sociale stelsels; maar in de vlees-industrie slijten zij hun korte leven in zeer kleine draadgazen batterijkooien in grote concentratieschuren, zonder enige vorm van afleiding. In de kooien kunnen ze rechtop zitten, maar veel meer ruimte dan 1 A4tje hebben ze niet. Konijnen zijn graafdieren, maar er is in hun leven in de bio-industrie geen mogelijkheid om te graven – en geen enkele andere manier om konijn te zijn.
Bij de gemiddelde konijnenboer zijn grote lagen ontlasting en ander vuil doordrenkt met urine onder de kooien te vinden, wat gezondheidsproblemen bij de dieren veroorzaakt – en erg fris voor de consument is het ook niet; als je al konijntjes zou willen eten. Als een komkommerteler zo met jouw voedsel zou omgaan, zou zo een tuinderij hoogstwaarschijnlijk per direct gesloten worden.
Fokken
Een moederkonijn in de vleesindustrie wordt kunstmatig geïnsemineerd. Dit vindt de boer makkelijk, omdat alle voedsters dan tegelijkertijd drachtig zijn en alle kleintjes in dezelfde tijd geboren worden. Ook de moeders zitten heel hun leven in de draadgazen kooi. Er is geen zacht nestje of kamertje apart voor de jonge babykonijntjes en één van iedere vijf dieren gaat door infecties aan de luchtwegen of darmen al heel jong dood.
Na 4 a 5 weken worden de dieren bij hun moeder weggehaald en in andere (te kleine) draadgazen kooien gezet, met zo’n 14 tot 17 konijnen per m2 bij elkaar gepropt! Hier overlijdt nog eens 1 op de 6 konijnen voordat zij de slachtleeftijd van 11 a 12 weken hebben bereikt. Het zijn dan eigenlijk nog kinderen die naar het slachthuis gestuurd worden.
Uitgeputte moederdieren
De moederdieren hebben in een jaar tijd zoveel nestjes en kleintjes gehad en in zulke slechte omstandigheden geleefd, dat zij na dat éne jaar helemaal op zijn. Voor de ondankbare boeren zijn zij dan niks meer waard en ook zij worden dan afgevoerd naar het slachthuis. Omdat er in Nederland geen slachthuis voor konijnen is, worden de konijnen naar België of Duitsland getransporteerd om daar geslacht te worden. De stressgevoelige dieren zitten vaak uren achtereen op transport, voordat zij het slachthuis bereiken. Daar worden de dieren geëlektrocuteerd, en dat was dan hun ‘verdoving’. Vervolgens wordt hun hals opengesneden.
In het wild kunnen konijnen wel 10 jaar oud worden.
Jij kunt de dieren helpen
- Konijntjes horen geknuffeld te worden in plaats van opgegeten! Laat hen lekker leven en eet iets smakelijks in plaats van dierenleed.
- Vertel anderen waarom jij geen dieren op je bord wilt.