Dieren voor Amusement

Dieren die een rol in een film of reclame hebben, gebruikt worden bij een spelshow, of dieren die tijdelijk op een bepaalde plek ‘vertoond’ worden, komen vaak van dieren-verhuurbedrijven. De dieren leven bij het bedrijf vaak net als in een kleine dierentuin. Kleine kooitjes die al dan niet aan de minimale standaard voldoen.

Wanneer de dieren ´gehuurd´ worden voor bijvoorbeeld een levende kerststal, moeten zij worden getransporteerd en na een voor de dieren vaak stressvolle rit, komen zij op een voor hun onbekende, vaak drukbezochte plek terecht, waar zij urenlang tentoongesteld worden, door mensen aangeraakt of opgetild mogen worden, om vervolgens weer terug gereden te worden naar hun hokje bij het bedrijf.

Natuurlijk is het geen probleem als een hond in een serie of film meespeelt en daar gewoon doet zoals hij in zijn eigen huis ook zou doen. Maar vaak worden dieren worden ingezet als ´acteur´ en worden geacht bepaalde trucjes te doen, die het dier nooit uit zichzelf zou doen. Daarbij worden de dieren soms zelfs aangekleed. Dit levert veel stress op voor het dier.

Tijdens spelshows moeten mensen wel eens in een bak met dieren zitten, die door veel mensen als ´eng´ gezien worden. Voor de dieren in kwestie is dit waarschijnlijk nog de engste ervaring. De deelnemer is immers op de hoogte van het spel-idee en de TV-opnamen, maar de dieren hebben geen idee wat hen overkomt. Soms zitten ze met zoveel in een bak, dat ze niet anders kunnen dan hun soortgenoten vertrappen.

Jij kunt de dieren helpen:

• Huur nooit dieren in voor bij feestjes.
• Zie je ergens een levende kerststal of mobiele kinderboerderij, zoek uit wie het gehuurd heeft en protesteer.
• Worden dieren misbruikt in een TV-show, zap dan weg en stuur een klacht naar de omroep die het uitzendt.

In Nederland zie je wel eens iemand met een stel papegaaien in een drukke winkelstraat. Je kunt dan voor een bedrag met de dieren op de foto. De papegaaien blijven alleen bij de persoon omdat ze gekortwiekt zijn en daardoor niet weg kunnen vliegen. De drukte van de stad is geen fijne plek voor de dieren.

In andere (bijvoorbeeld ontwikkelings-landen) kom je dit soort taferelen nog veel meer tegen. Vaak zijn de dieren gedrogeerd om te zorgen dat ze rustig met je op de foto gaan, zoals veel gebeurt met aapjes in Marokko. Ook worden ze veelal gedwongen onnatuurlijke kunstjes te doen. Deze kunstjes zijn vaak aangeleerd met gebruik van geweld. Door te betalen voor de foto hou je de praktijk in stand – je bent dan deel van het probleem. Doe dit dus niet.

Jij kunt de dieren helpen:

• Ga nooit op de foto met een (wild) dier voor geld en maak er duidelijk bezwaar tegen wanneer je dit tijdens een vakantie wordt aangeboden.
• Maak ook je bezwaar duidelijk bij je organiserende reisbureau, laat hen weten dat je voortaan liever bij een ander reisbureau boekt.

Wat is een sport? Die vraag wordt beantwoord door NOC*NSF, gebruikmakend van een definitie opgesteld door SportAccord (tegenwoordig ‘Global Association of International Sports Federations’):

“SportAccord is the umbrella organisation for all (Olympic and non-Olympic) international sports federations as well as organisers of multi-sports games and sport-related international associations.”, zo staat op hun website. 

SportAccord definieert een sport als volgt:

1. The sport proposed should include an element of competition.
2. The sport should not rely on any element of “luck” specifically integrated into the sport.
3. The sport should not be judged to pose an undue risk to the health and safety of its athletes or participants.
4. The sport proposed should in no way be harmful to any living creature.
5. The sport should not rely on equipment that is provided by a single supplier.

(Zie ook de wikipedia pagina van SportAccord/GAISF voor hun definitie van sport.)

Maar voldoet hengelen wel aan die definitie?

Hengelen: niet in de haak!

• Hengelaars kunnen hun vangst ‘beïnvloeden’ met het gebruikte soort aas; maar het blijft een ‘gelukstreffer’ of, en hoeveel vissen men bij een wedstrijd uit het water trekt.
• Reeds tientallen onafhankelijke wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat vissen pijn en stress kunnen beleven en ook bewustzijn hebben, maar hengelaars blijven bij herhaling zelf onderzoekers betalen (niet-onafhankelijk) om ook met rapporten ‘aan te tonen’ dat dat niet zo zou zijn.
• De vissen hebben geen kans de ‘competitie’ te winnen: zij weten niet eens dat ze meedoen, en zij zijn altijd de verliezers!
• Wat een hengelaar aan de haak omhoog het water uit trekt is niet beïnvloed door behendigheid, of vele uren trainen; iedere voorbij zwemmende vis kan namelijk de ongelukkige zijn!
• Achteloos achtergelaten vislijnen en -haken doden vogels, vissen en zoogdieren … en kunnen open-water-zwemmers (die wèl echt een sport aan het beoefenen zijn) verwonden.

Rommel van hengelaars zoals vishaken verwondt en doodt jaarlijks talloze zwanen en andere watervogels.

• De vlijmscherpe vislijn vergaat pas na ten minste 13 jaar – dieren raken er in verstrikt met pootjes en snavels, met alle gevolgen van dien: vogelasiels krijgen hier veel slachtoffers door binnen.
• Vislood veroorzaakt loodvergiftiging in het water en bij dieren die het binnen krijgen.
• Hengelaars plegen met regelmaat geweld jegens wie iets van hun hobby zegt; indien je opmerkt wanneer men wreed met de gevangen vissen omgaat; als kanovaarders langs varen in ‘hun’ water; wanneer je hun vislijn en andere rommel bij hen terug brengt zodat ze het kunnen meenemen; en als er folders worden uitgedeeld tegen hengelen bij hen in de buurt.

NOC*NSF stond in 2012 voor de interessante vraag of het ‘Sportvisserij Nederland’ zou toelaten als lid; voor je verenigingsnaam het woord ‘sport’ plaatsen maakt wat je doet niet automatisch echt een sport! De organisatie ‘Sportvisserij Nederland’ overkoepelt 570.000 aangesloten hengelaars en 900 lokale hengelverenigingen. Je zou denken dat hengelen geen sport is, net zo min als jacht een sport is, of stierenvechten of de Hunger Games. Al deze bezigheden voldoen in ieder geval niet aan het vierde criterium van SportAccord, maar eigenlijk aan niet één daarvan. SportAccord zelf ziet dat blijkbaar anders, want de Confédération Internationale de la Pêche Sportive, is gewoon lid van SportAccord. Omdat de organisatie ‘Sportvisserij Nederland’ bij deze internationale koepel is aangesloten, maakte NOC*NSF het zichzelf makkelijk: als SportAccord geen beletsel ziet, dan wij ook niet. Het grootste obstakel was heel Nederlands: geld. In de notulen van de Algemene Vergadering van 20 november 2012 staat het recht voor z’n raap: “De voorzitter licht toe dat het bestuur van NOC*NSF lang heeft gesproken over de eventuele aansluiting van Sportvisserij Nederland. Dit omdat aansluiting financieel grote gevolgen zou kunnen hebben.”

Dus niet omdat een beetje dommig met een lijn en een haakje vissen aan hun lip uit hun leefmilieu trekken misschien dieronvriendelijk is – nee, alleen omdat de hengelaars als NOC*NSF-lid aanspraak kunnen maken op een aanzienlijk deel van het loterij- en subsidiegeld. De vissers deden waar ze goed in zijn als ze een vette vangst op het droge willen trekken: ze toonden geduld. Ze beloofden rustig 2016 af te zullen wachten, wanneer een nieuwe meerjarige verdeling wordt gemaakt. Nu stond niets een stemming meer in de weg: zonder enige discussie stemden de ongeveer 100 aanwezige sportbestuurders in met toelating van de hengelaars.

Nu weet je wanneer je hengelaars roerloos ziet zitten staren naar hun dobber, met een pot bier of thermoskan koffie onder handbereik: zij zijn hard aan het sporten!

Jij kunt de dieren helpen:

• Informeer mensen over wat er mis is met hengelen.
• Schrijf naar het NOC*NSF en naar SportAccord laat hen weten waarom hengelen geen sport is en zij de hengelaars op het droge moeten gooien:
• – NOC*NSF, Postbus 302, 6800 AH Arnhem en NOC*NSF of per email
• – SportAccord zit niet in Nederland, contacteer hen via hun facebook en twitter accounts of per email

In landen als Spanje, Portugal en (Zuid) Frankrijk en in Latijns-Amerika vinden nog altijd stierengevechten plaats. De stierenvechten-industrie claimt het gebeuren als cultuur, maar eigenlijk zijn het vooral subsidies en toeristen die de gevechten bezoeken, die het in stand houden.

Wat veel mensen niet weten is dat de stieren vaak al ernstig verzwakt zijn voor ze de arena ingestuurd worden. Ook zijn vinden er praktijken plaats zoals het insmeren van ogen en geslachtsdelen met bijtende middelen zoals peper. Wanneer ze dan al verzwakt de arena in worden gestuurd, worden zij met lansen gestoken om intense pijn en veel bloedverlies te veroorzaken. Pas als het dier helemaal verzwakt is, wordt hij gedood.

Ook bestaan er bizarre activiteiten zoals ‘running with the bulls’ of ‘toro de la vega’, waar honderden burgers met lansen op een stier afstormen, en worden tijdens vakanties met regelmaat ‘shows’ aangeboden met honden- of hanengevechten, en kattengevechten. Dit soort praktijken, waar men hun agressie op onschuldige dieren tomeloos kan botvieren, zouden verboden moeten worden. In plaats daarvan gaan er jaarlijks miljoenen euro’s subsidie van Europese burgers naar het fokken van stieren voor dit soort mishandelingspraktijken. Zie ook http://www.stopfunkilling.eu/

Jij kunt de dieren helpen:

• Ga nooit naar hanen-, honden- en stierengevechten, stierenrennen of andere attracties waarbij dieren gebruikt worden.
• Vertel het door aan vrienden en familie die op vakantie gaan, en verwijs naar de website van Een DIER Een VRIEND voor meer informatie
• Ben je op vakantie in een land waar men stierenvechten in het restaurant of hotel op TV toont? Roep “Olé!” wanneer de stierenvechters op de hoorns genomen worden, en meldt het management dat je er nooit meer zult komen om die reden.
• Promoot jouw reisbureau nog steeds dierengevechten? Laat hen weten dat je bij hen om die reden niet meer zult boeken.